Van Seward naar Denali

4 september 2018 - Denali National Park and Preserve, Verenigde Staten

Een laatste heerlijke zeedag ligt achter ons. In de ochtend hebben we de reis van de komende dagen naar Denali National Park doorgenomen, in de middag hebben we opnieuw kunnen genieten van de zon en een paar walvissen!

In Seward nemen we afscheid van de Noordam. We hebben een heerlijke week aan boord gehad. Onze bus staat klaar en chauffeur en gids Kyle zal ons naar Denali brengen. De totale reisduur zal ongeveer 10 uur bedragen, maar onderweg valt van alles te zien. Eerst rijden we over het schiereiland Kenai, de natuur is prachtig. Vennetjes en moerassen worden afgewisseld met naaldbossen en bergen. En wat een geluk hebben we wederom met het weer: strakblauwe lucht! Het is nog fris, maar we zijn er allemaal op gekleed. Kyle vertelt veel wetenswaardigheden over dit gebied, zowel over de natuur als over de bewoners en de staat Alaska.

Zo komen thema’s als elandenjacht ter sprake, want aan elanden (moose) is hier een overschot. Een wapenvergunning voor de elandenjacht haal je hier gewoon bij de supermarkt. Iedereen mag één eland per persoon per seizoen (van 1 september tot 1 maart) schieten en moet dat daarna netjes schriftelijk melden.

Een eland levert ongeveer 200 kg vlees op. Omdat de elanden nu zo groot in getale zijn, wordt overwogen om de elandenjacht het hele jaar toe te staan. Omdat de jacht gisteren (1 september) is geopend en het hier vandaag de eerste zonnige dag in een paar weken tijd is, zien we veel elandenjagers vandaag, ze hebben achterop hun grote SUV’s een soort quad staan waarmee ze de bossen in gaan. Het is voor ons nauwelijks te bevatten, voor ons blijft een eland natuurlijk heel bijzonder om te zien. En dat gebeurt ook op weg naar Anchorage.

Rondom de baai van Anchorage vertelt Kyle over de grote tij-verschillen van wel 13 meter tussen eb en vloed. Hierdoor kunnen cruiseschepen niet of nauwelijks aanleggen in Anchorage en wijken ze uit naar Seward of Whittier. In de baai zien we een paar walvissen en op de rotsen een paar berggeiten. Ook zien we tijdens onze stop nabij een riviertje veel zalmen, die teruggaan naar hun geboorteplaats om te sterven. Dit is de bekende zalmtrek.

En dan zien we ook beer in de berm, hij is dood, aangereden. Aanrijdingen met beren zijn zeldzaam, in tegenstelling tot aanrijdingen met elanden.

We lunchen in Anchorage in het hotel waar we woensdag onze laatste overnachting zullen hebben. Hoewel de naam van de stad een magische klank heeft, is het niet echt een bezienswaardige stad. Bij één van ‘s werelds zwaarste aardbevingen ooit, in 1964, hier in en rond Anchorage, is de stad volledig weggevaagd en in snel tempo opgebouwd in de bouwstijl van toen.

Na de lunch rijden we verder noordwaarts en na een tijdje ontwaren we Mount McKinley, ook wel Mount Denali genoemd, met zijn 6000 meter de hoogste berg van Amerika. Omdat het vandaag zo zonnig is, hebben we er goed zicht op. Ondertussen genieten we van schitterende panorama’s.

We maken nog een korte stop op een uitkijkpunt. De zon is er volop bij, dus de vesten en jassen gaan uit.

Het landschap verandert tijdens de rit, de herfstkleuren worden beter zichtbaar naarmate we noordelijker komen. Vlak voor aankomst in Denali zien we twee grote elanden. 

Rond 18.00 uur zijn we in de McKinley Chalets, waar we in de verschillende houten chalets onze kamers hebben. Na wat gepuzzel vinden we ook nog een plekje om te dineren met onze groep en daarna gaan de meesten van ons naar de kamer, want het was een dag vol indrukken.

Foto’s

2 Reacties

  1. Barry Rang:
    4 september 2018
    Je hebt het weer schitterend verwoord!
  2. Dina:
    4 september 2018
    Wat een heerlijk reisverhaal,ik krijg er zin aan!!!