Glacier Bay de natuur op zijn mooist

De weersvoorspellingen zijn wat wisselvallig en twijfelachtig... Ik heb al onze gasten   vroeg op te staan om een plekje te kunnen bemachtigen in Crow’s Nest. Bij mooi weer kan men daar gemakkelijk het buitendek op. Dus vroeg ontbijten en dan wordt het vanaf een uur of 09.00 echt interessant. De Park Rangers zijn (met lange touwladder en rugzakken vol informatiemateriaal) aan boord gekomen. Ze vertellen over het ontstaan van de gletsjers en de geschiedenis van oorspronkelijke bevolking. Hey, de zon breekt door en zal, naar later blijkt, de rest van de dag bij ons blijven! Veel gasten gaan naar buiten om een plekje aan dek in te nemen. De kapitein manoeuvreert het schip zo dicht mogelijk langs de oever van het fjord. Op de brug staat een ‘wildlife watch’ en meldt al vrij snel een beer aan de oever. Ver weg nog, maar even later worden er weer twee zwarte beren gespot, samen sjokkend langs een rotsachtig strandje. Ze zijn niet zo groot, misschien broertjes of zusjes. Geweldig om dit te zien, ook al zijn ze te ver om te fotograferen. Tijdens eerdere Alaska reizen heb ik geen beren gezien, dus dit is een enorme vink op de wildlife-lijst. Vervolgens worden we getrakteerd op een paar walvissen, twee berggeiten op de rotsen, nog een beer, een groepje zee-otters en papegaaiduikers. Het kan niet op! 

Zo komen we aan het einde van het fjord en hebben we zicht op de Marjorie gletsjer en Grand Pacific gletsjer. We dobberen hier een uurtje rond terwijl het schip draait. Zo heeft iedereen gelegenheid om foto’s te maken en te genieten van het fenomenale uitzicht. Wat een schitterende dag met blauwe lucht hebben we er bij, dat is echt en cadeautje! De Marjorie gletsjer kraakt en dondert als een flinke onweersbui met bliksem. Er kalven zelfs enkele flinke ijsbrokken van de gletsjer af, die vervolgens met een flink gedonder in de baai vallen. Ik zie veel van onze gasten op de boeg, die vandaag speciaal opengesteld is. Er wordt erwtensoep uitgedeeld. Dit is voor velen het grote genieten, ik zie gelukkige en blije gezichten.

We varen verder naar Johns Hopkins gletsjer, opnieuw fantastische panorama’s met strakblauwe luchten. Aan boord vandaag is ook een lokale bewoner, een dame zonder tanden en met verweerde huid. Ze trommelt en zingt in een onverstaanbare taal een lied voor de berg Fair weather, die door oceannbarhet mooie weer zichtbaar is. Ze vertelt dat de berg vandaag niet ‘verlegen’ is, je mag de top niet aanwijzen maar uitsluitend vereren en dat doet ze met haar lied. Er wordt verder veel verteld over leefwijze van de ‘natives’ en het respect dat ze voor de natuur en het dierenleven hebben. Als we om 18.00 uur een aperitiefje drinken in de Ocean Bar zijn we het erover eens dat dit een uitzonderlijk mooie dag was!