De Chinese muur

We zijn in China. Om 07.00 uur komen we aan in de haven van Tianjin. We hebben geluk, we mogen als eerste groep van boord richting de immigratie en moeten ons om 07.45 uur verzamelen. Vanaf dat moment moeten we helaas nog een uurtje geduld hebben voordat de Chinese autoriteiten groen licht geven. Procedures zijn hier strikt en het heeft geen zin er tegen in opstand te komen. Onze security officier Mitchie komt ons uiteindelijk halen. Elk paspoort en elk visum moet persoonlijk geverifieerd worden. Het lukt en om 09.15 uur ontmoeten we onze gids Dennis.

We gaan op weg naar de Chinese muur. Het is mistig en als gevolg daarvan wordt het hele verkeer op de snelweg stil gezet. Dat is hier heel normaal. Later zijn er diverse security checks. Men is hier eerder bang voor protesten tegen de regering dan voor de huidige vormen van terrorisme. We hebben alle regels en checks te nemen zoals ze zijn. Gelukkig hebben we hier twee dagen en hoeven we vanavond niet terug te tijden naar de haven van Tianjin. Intussen vertelt Dennis ons over China, over het leven en ontwikkelingen. In Beijing wordt deze week het partijcongres van de Communistische partij gehouden. Hier zullen ruim 2.300  afgevaardigden aanwezig zijn. Reden waarom de fabrieken al een week geen uitstoot van gassen mogen veroorzaken  om de smog zoveel mogelijk tegen te gaan en de stad op z'n mooist te tonen. 

De geschiedenis van de muur is een heel interessante, in verschillende tijdperken is er aan gebouwd. Het grootste deel van muur is gebouwd tijdens de Ming-dynastie tussen de 14e en 17e eeuw en moest het keizerrijk beschermen tegen vijandige nomadische ruitervolken. Uiteindelijk redde de muur de Mingdynastie niet. De muur is op verschillende punten beschadigd maar de overblijfselen zijn in 1987 toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst van Unesco.

We arriveren er tegen half 2, daarom gaan we eerst lunchen in een klein dorpje. Vrouwen verkopen er fruit en groente, dit levert kleurrijke foto's op. Na de lunch gaan we met de bus naar de Main Entrance of the Great Wall. Met de shuttlebus gaan we naar de kabelbaan en met de kabelbaan gaan we naar de muur. Er komen nog wel wat trappen en hoge treden aan te pas. En dan staan we erop, bij wachttoren 14. Voor velen is het toch een bijzondere ervaring. Eens in je leven moet je op de Chinese muur staan. We hebben er een uur de tijd dus we kunnen er rustig een wandeling maken naar de volgende wachttoren(s) en foto's nemen. Als we uiteindelijk met de kabelbaan naar beneden gaan en nog even tijd besteden in de winkeltjes wordt het al donker.

De rit naar ons hotel in Beijing duurt vervolgens ruim anderhalf uur. Wat een imposante stad. Veel gebouwen zijn verlicht, volgens onze gids meer en feller vanwege het congres van de Communistische partij. Beijing moet zich deze week van zijn mooiste kant laten zien. 

Als we in het prachtige Regent hotel zijn aangekomen, gaan we met 10 gasten nog een hapje eten in een straatje achter het hotel. Wij spreken geen Chinees, de bediening spreekt geen Engels. Met handen en voeten krijgen we toch verschillende gerechtjes op tafel (al is het voor sommigen iets anders dan ze verwachten). Het afrekenen is helemaal een uitdaging, maar het lukt. Iedereen zoekt snel de hotelkamer op want morgen wacht ons weer een intensieve dag!