Ban Tokyo naar Yokohama

13 oktober 2017 - Tokyo, Japan

Met hernieuwde energie vertrekken we vandaag tegen 09.00 uur bij ons hotel. Het is jammer genoeg regenachtig en mistig. We gaan vandaag naar Mount Fuji maar de vraag is of we er iets van gaan zien. In elk geval is het interessant om ook iets van het land buiten Tokyo te zien, dit groene berglandschap beslaat maar liefst 70% van het land Japan. Onderweg geeft onze gids Yumi ons Japanse les en geeft nog meer informatie over haar land. Ook laat ze iets zien van het Japanse schrift, de tekens zijn hetzelfde als in China en Taiwan, de betekenis kan overigens een heel andere zijn!F

Het is overigens een prachtige tocht. Na een korte stop onderweg arriveren we tegen 11.00 uur bij het bezoekerscentrum van Mount Fuji. De vulkaan kunnen we helaas nog niet zien maar door de wolken kunnen we op een bepaald moment toch iets van de contouren zien. Gelukkig draait er een mooie film van het ontstaan van Mount Fuji in het bezoekerscentrum en staat de vulkaan ook op een biljet van 1000 yen (ongeveer 7,50 Euro) zodat we een idee krijgen. We moeten gewoon nog eens terug naar Japan. De koffie smaakt hier op dit tijdstip overigens ook prima! 

Op weg naar Hakone vertelt Yumi weer verder, over de bloesem van de Japanse kers, over het schoolsysteem en over de tsunami en het waarschuwingssysteem van de overheid. 

In Hakone lunchen we aan één van de 5 meren die door de lavastroom ooit gevormd zijn. De natuur is prachtig. Vanochtend is het nog grotendeels droog gebleven maar na de lunch komt het echt met bakken uit de lucht. De shrine van Kamalura slaan we daarom over (we gaan in Kyoto over een paar dagen nog de grotere versie zien). Vanwege de mist en de regen kiezen we voor de snelste weg naar de haven van Yokohama, waar de Volendam op ons ligt te wachten. 

We komen er even na 16.00 uur aan. De inscheping gaat supersnel en iedereen gaat richting de hut. Straks om 19.00 uur de veiligheidsoefening en dan vertrekken we om 20.00 uur.

Foto’s

1 Reactie

  1. WatsHenk Gruben:
    20 oktober 2017
    weer een mooi verhaal;tot de volgende, Henk Gruben